ባዕታ ለማርያም ሄጄ ይህን ተዓምር አይቼ መጣሁ

(የካቲት ኪዳነምህረት 2004 ዓ.ም)፡- ቀኑ እለተ አርብ የካቲት 16  ፤ ከስራ አምሽቼ  ብወጣም ታዕካ ነገስት በአታ ለማርያም ሳልደርስ ወደ ቤቴ መሄድ አልፈቀድኩም ፤ በቦረና ጉርጂ ሊበን ዞን የተፈጠረውን ነገር እያወጣሁና አያወረድኩ ከ6ኪሎ ቁልቁል ወረድኩኝ ፤ ‹‹ምነው የእግዚአብሔር ዝምታው በዛ››  ‹‹ለምን በቃችሁ አይለንም›› እያልኩኝ መልስ የሌላቸው ተመሳሳይ ጥያቄዎችን ለራሴው እየጠየኩ የቤተመንግስቱን አጥር አስታክኬ የአራት ኪሎ ቤተመንግስትን ዋርድያ በአይኔ ገረፍ ገረፍ እያደረኩ በጀርባ በር በኩል ባዕታ ለማርያም ግቢ ውስጥ ስደርስ አልታወቀኝም ነበር፤ በርካታ ምዕመን ግቢው ውስጥ ይታያል ፤ ግቢ ውስጥ የሚገኝው ምዕመን መሬት ላይ ቁጭ ብሎ የእግዚአብሔርን ቃል ሲሰማ አስተውሎ ለተመለከተው ውስጥን በሀሴት ይሞላል ፤ አኔም ከቦርሳዬ አንድ ወረቀት አወጣሁና መሬት ላይ አስቀምጬ ቁጭ አልኩኝ ፤ መርሀ ግብሩን የሚመሩት ልጀ እግር ካህን ‹‹ዛሬ የሚገርም የእመቤታችንን ተዓምር ትሰማላችሁ ፤ አንዱን ቀደም ብሎ የሰማችሁት ነው አሁን ደግሞ ሁለተኛው ተዓምር የተደረገላቸው እናትና ልጅ እዚህ አጠገቤ ይገኛሉ ›› ብለው የእመቤታችንን ተዓምር መናገር ጀመሩ ፤

ይህች የምትታያችሁ ልጅ የዘጠኝ ዓመት ህፃን  ነች ከጊዜ በኋላ በመጣ በሽታ ሩጣ ሳትጨርስ ቦርቃ ሳትጠግብ የአልጋ ቁራኛ ከሆነች ወራት ተቆጥረዋል ፤ እጇም ሆነ እግሯ ፓራላይዝ ሆኖ ከአልጋ ከተጣበቀጭ ሰንበትበት ብላለች ፤ 

ይህን ነገር አይደለም የራስ ልጅ ላይ ለመመልከት ይቅርና ለማሰብ የሚከብድ ሁኔታ ለቤተሰቦቿ ከባድና መሪር ሀዘን ነበር ፤ ከሁሉም አስበልጦ 9 ወር ከ 5 ቀናት በማህጸን ተሸክማ ላሳደገች እናት ደግሞ ይህን ሁኔታ መመልከት የከባድም ከባድ ነበር ፤ እናት ልጅቷን ጥቁር አንበሳ ሆስፒታል ይዘዋት በመሄድ የበሽታውን ምንነት ሲጠይቁ የተሰጣቸው መልስ ተስፋ አስቆራጭ ነበር ፤ ‹‹የዚች የ9 ዓመት ልጅ በሽታ የነርቭ ስለሆነ ድንገት በ21 ዓመቷ ሊሻላት ይችል ይሆናል›› ብለው የተለያዩ ምክንያቶችን ዶክተሮች አስቀምጠው አሁን ግን ተስፋዋ የተሟጠጠ መሆኑን ነገሯት ፤ መከረኛ እናት ልጅቷን ይዘው የነርቭ ሀኪም የተባለ ቦታ አንዳች ሳይቀራቸው ያላቸውን ገንዘብ ከመሀረብ በመፍታት ሊያሳክሟት እና ከበሽታው ሊያድኗት ሞክረው ነበር፡፡  ከመካከለኛ ክሊኒክ እስከ ሆስፒታል ድረስ መመላለሳቸው ገንዘባቸውን ከማሟጠጥ ውጪ ምንም የተረፋቸው ፤ ምንም ያገኙበት መፍትሄ አልነበረም ፤ 

እናት ተስፋ ቆርጠው ሳለ አንድ አባት መጥተው ‹‹ይህች ልጅ በፋኑኤል ጸበል ነው የምትድነው›› ብለው ነገሯት እናትም ምንም ጊዜ ሳይወስዱ እዛው ታእካ ነገስት ባእታ ለማርያም ግቢ ውስጥ የሚገኝውን ጸበል አንድ ብለው ማስጠመቅ ይጀምራሉ ፤ ዘወትር አባቶች ለሊት 10 ሰዓት ከኪዳን ሰዓት በፊት ጸሎት ያደርጉላት ነበር ፤ የእመቤታችንንም ታእምር ከተነበበ በኋላ ‹‹ፍቃድ ከሆነ ይችን ልጅ ማርልን›› እያሉ ሙሉ ሰውነቷን ይዳስሱላት ነበር ፤ ተስፋ ባለመቁረጥ እግዚአብሔርን ተስፋ በማድረግ ሲያስጠምቋት የነበረችው ልጅ  በአንድ ወሯ በ16ተኛው ቀን  በኪዳነምህረት እለት ተጠምቃ ስትወጣ ወደ ሙሉ ጤንነቷ ልትመለስ ችላለች ፤ አናትየው ይህን ስትናገር እምባዋን እያፈሰሰች ነበር ፤ ከረዥም ጊዜ በኋላ ከጓደኞቿ የለያት ይህ በሽታ ጊዜው ሲደርስ ድና ወደ ትምህርት ገበታዋ ልትመለስ ችላለች ፤ እናትየዋም እንዲህ ብላለች ‹‹ይህው እዚህው ግቢ በእመቤታችን አማካኝነት ነው የዳነችው ስለዚህ እሷን ታገልግል ብዬ ሰንበት ተማሪ አድርጌ አስመዝግቤአታለሁ ›› ብላ አነባች ፤   በቦታው የነበረው ምዕመን ‹‹አንድ ጊዜ እግዚአብሔርን አመስግኑ›› ሲባል ግቢው ታቦት የወጣ በሚመስል መልኩ በጭብጨባ በእልልታ ሶስት ጊዜ ግቢውን ድብልቅ አደረገው ፤ በመጨረሻም እናትና ልጅ ተያይዘው ወደ ማረፊያቸው አመሩ::

እኔ በበኩል በጣም ነው ደስ ያለኝ ፤ ለልጅቷ የተደረገላትም ምህረት ሳስበው ግርም አለኝ ፤ እኔንም ቦታው ላይ ሆኜ ይህን ተዓምር ለመስማት ስላበቃህኝ አምላኬን አመሰገንኩኝ ፤ አዎን ሲደረግልን ብቻ ሳይሆን የተደረገለትንም ማየት እርሱ ሲፈቀድ ብቻ ነው ፤ ይህን የመሰለ ተዓምር ከእምነቱ ውጪ ያለን ሰው ይስባል፤ በእምነቱ ውስጥ ያለውን ደግሞ ያበረታል ፤ 38 ዓመት ሙሉ በአልጋ ቁራኛ የነበረውን ሰው  ‹‹አንተን እልሃለሁ፥ ነተሣ፥ አልጋህን ተሸክመህ ወደ ቤትህ ሂድ አለው።›› የሉቃስ ወንጌል5፥24 ያለው ጌታችን መድሀኒታችን እየሱስ ክርስቶስ ዛሬም ከእናቱ ጋር ከእኛ ጋር ስለመኖሩ ምንም ጥርጥር የለንም ፤ የዛሬ 2000 ዓ.ም የተደረገው ተዓምር አሁንም በቤተክርስትያናችን ፤ በጸበሉና በእምነቱ ምክንያት እየተከናወነ ይገኛል፡፡

እኔ አሁንስ እመቤታችን ቃልኪዳን የተቀበለችበት ቀን ምንኛ የተመረጠች እንደሆነች ሳስብ እየገረመኝ እየመጣ ነው የዛሬ 2 ዓመት በዓለ ንግስ ላይ ታቦት ከመቅደሱ ሲወጣ የቀስተ ደመና ምልክት በሰማይ ላይ ክብ ሰርቶ ታቦቱ እስኪገባ ድረስ የነበረበት ሁኔታ ትዝ ይለኛል ፡፡ አንገታችንን ወደ ኋላ ሰበር አድርገን ወደ ሰማይ ስንመለከት አረንጓዴ ቢጫ ቀይ ክብ ቀስተ ደመና፤ ወደ ፊት ስናይ ደግሞ የእግዚአብሔር መክበሪያ ታቦት ፤ ከዚህ በላይ ምን ምስክርነት አለ ? ዛሬ ደግሞ ሙሉ ሰውነቷ ፓራላይዝ የሆነች ህጻን ሙሉ በሙሉ ድና ለመመስከር በቃች ……..ነገስ? የነገ ሰው ይበለን………. እኔም ታሪኩን እንዳላዛባ በወረቀት አስፍሬ ለናንተው እንዲህ ባለህ ሁኔታ ለመጻፍ በቅቻለሁ (ይህም ምስክርነት ነው)..

ከዚህኛው ተዓምር በፊት ሌላ አንድ ነበር ፤ እኔ በእግሬ ስሄድ እሱ አምልጦኛል ፤ እሱ ደግሞ ከዚህም ይበልጥ ነበር ፤ ባላረፍድ አያመልጠኝም ነበር ፤ ይህችንም ላሰማህኝ ተመስገን ነው፤ 

መልካም ሰንበት ፤ቸር ሰንብቱ