‹‹የቅዱስ ያሬድ ዜማን ማጣጣም ያልቻልነው ሥጋዊ ጆሮ ስላለን ነው ፤ መንፈሳዊ ጆሮ ቢኖረን መንፈሳዊው ባልሆነው ዜማ ምንኛ ባዘንበት ነበር›› ዲያቆን ሄኖክ ኃይሌ

• በዚህ ዘመንም ከአባታችሁ ከቅዱስ ያሬድ የተቀበላችሁትን ዜማ ትታችሁ ሌላ ያሬዳዊ ያልሆነዜማን እናሰማችሁ ባዩ በዝቷል፡፡
• ከአባቶች ባልተሰጠ ሥርዓት ዓይንን ጨፍኖ እጅን እያወራጩ እስከመዝለልም ተደርሷል፡፡
• “ያሬዳዊ ዜማ ለገበያ_አይመችም” በሚል መፈክር ብዙዎች ገንዘብን ፍለጋ የዜማ ርስታቸውንጥለዋል፡፡
•  ያሬዳዊ ዜማን እንከተል እያሉ የናቡቴን ድምጽ የሚያሰሙ ምዕመናንና ካህናትም በቃልምበየመዝሙሮችም ላይ ‹ሜልኮሎች›፣‹ወግ አጥባቂዎች›፣‹ኋላ ቀሮች›፣‹ትምክህተኞች› እየተባሉ ሲወረፉ እንመለከታለን፡፡

(አንድ አድርገን ህዳር 03 2006 ዓ.ም)፡- አባቶቻችን ብዙ መስዋዕትነትን የከፈሉትና ደማቸውን ያፈሰሱት ሥጋቸውን የቆረሱት አጥንታቸውንም የከሰከሱት ግዑዟን ምድር ለማውረስ ብቻ አልነበረም፡፡ ከብዙ መስዋዕትነት ጋር ወደዚህ ትውልድ ያሻገሩት ሌላ ትልቅ ርስት አለ፡፡ይህም ሃይማኖትና ትውፊት ቋንቀዋና ፊደል ዜማና ሥርዓት ነው፡፡

ከአበው ከወረስናቸው በርካታ መንፈሳዊ ርስቶቻችን አንዱ መንፈሳዊው ዜማ ነው፡፡ይህ መንፈሳዊ ዜማ አባቶቻችን ከእግዚአብሔር የተቀበሉትና ከእርሱ ጋር የተገናኙበት እኛም ተግተን ብንጠብቀው ወደ ሰማያዊ ኅብረት የምንነጠቅበት መሰላል ነው፡፡ መንፈሳዊው ዜማ በዓለም ካሉት ሀገራት ይልቅ ለኢትዮጵያ ተለይተው ከተሰጡ ሃብታት አንዱ ነው፡፡ኢትዮጵያ ከታላቁ አባት ከቅዱስ ያሬድ የተቀበለችው የዜማ ርስትም ጣዕሙን ለሚያውቀው በጦር መወጋትን እንኳን ነው፡፡ይህን የዜማ ርስት ግን በዚህ ዘመን አልሰጥም ብሎ እንደናቡቴ የሚጠብቅ አልተገኘም ፤ ንጉሥ አክዓብ ለናቡቴ ያቀረባቸውን ሁለት አማራጮችም በዘመናችን ትውልዱ በደስታ ተቀብሎት ይገኛል፡፡

ለናቡቴ የቀረበው የመጀመሪያው ምርጫ የአባቶችን ርስት ወስጄ ሌላ ርስትን ልስጥህ የሚል ነበር፡፡በዚህ ዘመንም ከአባታችሁ ከቅዱስ ያሬድ የተቀበላችሁትን_ዜማ_ትታችሁ ሌላ ያሬዳዊ ያልሆነ ዜማን እናሰማችሁ ባዩ በዝቷል፡፡ይህንንም ጥሪ ተቀብሎ ያሬዳዊ ያልሆነን ዜማ ማድመጥና ማድነቅ የተለመደ ሆኗል፡፡

ሁለተኛው የናቡቴ ምርጫ ደግሞ ‹ገንዘብ ልስጥህ ርስትህን ስጠኝ› ነበር፡፡ይህን አይነቱንም መንገድ ዛሬ ብዙዎች የቀደመውን የዜማ ርስታችንን ለመጣላችን መንስኤ ነው፡፡‹‹ያሬዳዊ ዜማ ለገበያ አይመችም›› በሚል መፈክር ብዙዎች ገንዘብን ፍለጋ የዜማ ርስታቸውን ጥለዋል፡፡የናቡቴና የእኛ ዘመን ነገር ልዩነቱ ናቡቴ በንጉሥ ተገድዶም እንኳን ርስቱን ሳይሰጥ የሞተ ሲሆን ይህ ትውልድ ደግሞ በራሱ ፍላጎት ርስቱን እየሸጠና እየለወጠ መሆኑ ነው፡፡ ያሬዳዊ ዜማ የአንድ ወገን ባሕል ሳይሆን እግዚአብሔር በቀጥታ ለቤተ ክርስቲያን ዘኢትዮጵያ የሰጠው መንሳዊ ጸጋ ነው፡፡ ያሬዳዊውን ዜማ ማጣጣልና መቃወም ቤተ ክርስቲያኒቱን መቃወም እንጂ የተወሰኑ ግለሰቦችን መቃወም አይደለም፡፡በዘመናችን ያሬዳዊው ዜማ ከቤተ መቅደስ አገልግሎት ውጪ ቦታ እንዳይኖረው የሚያደርግ አካሄድ እየተስተዋለ ነው፡፡ይልቁንም ከመናፍቃን መዝሙሮችና ከተለያዩ ዘፈኖች በከፊልም ሆነ ሙሉ በሙሉ የተቀዱ ዜማዎች ቤተ ክርስቲያኒቱን እያጥለቀለቋት ነው፡፡ይህ ወረርሽኝ ከዜማም አልፎ የመናፍቃን ላህይ ያላቸው ግጥሞችን፣ሥጋዊ ኑሮን የሚመለከቱ የኑሮ ውድነትን፣ወቅታዊ ችግሮችን፣ፖለቲካዊ ጉዮችን ሳይቀር የሚመለከቱ የመዝሙር ግጥሞችም መስማት ተጀምሯል፡፡

የጌታችን የባሕርይ አምላክነትና ክብረ ቅዱሳንን እንዘከርበት የነበረውንም መዝሙር ስለ ሥጋዊ ድልና አሸናፊነት፣ስለጠላት የሚያወሩ መልእክቶችን መያዝ ጀመረ፡፡ከዚህም አልፎ በቤተ ክርስቲያን ዓውደ ምሕረት ከአባቶች ባልተሰጠ ሥርዓት ዓይንን ጨፍኖ እጅን እያወራጩ እስከ መዝለልም ተደርሷል፡፡ብዙዎቹን መንፈሳዊ ያልሆኑ ዝማሬዎች መጀመሪያ ለሚሰማቸው የሚያሳቅቁ ቢሆኑም በኋላ ግን እየተለመዱ መጥተዋል፡፡

 ከዚህም በተጨማሪ ያሬዳዊ ዜማን እንከተል እያሉ የናቡቴን ድምጽ የሚያሰሙ ምዕመናንና ካህናትም በቃልም  በየመዝሙሮችም ላይ ‹ሜልኮሎች›፣‹ወግ አይባቂዎች›፣ ‹ኋላ ቀሮች›፣‹ትምክህተኞች› እየተባሉ ሲወረፉ እንመለከታለን፡፡ሥርዓትን እንከተል፣ እንደ አበው እንዘምር፣ርስታችንን አንልቀቅ፣በስሜት ሳይሆን በመንፈስ እንዘምር የሚሉ ሁሉ ክርስትና እንዳልገባቸው የክርስቶስን ፍቅር ያልገባቸው አድርጎ መፈረጅም እየተለመደ መጥቷል፡፡ይህም እግዚአብሔርን ማክበርና መውደድ የሚገለጠው በእርግጥ ከልክ በላይ በመዝለል፣ሥርዓትን በማቃለል ነውን? በመዝሙር ሥጋ ስትደሰት እና ስትጨፍር ነፍስ የምትሰቀቅና የምታለቅስ መሆን ይገባታል? እውነት የቅዱስ ዳዊት ዝማሬ ሥጋዊ ስሜትን ለማስደሰት የሚደረግ ጭፈራ ነበር? እውነት ቅዱስ ጳውሎስና ሲላስ የእስር ቤቱን መሠረት ያናወጡት በዝላይና ጩኸት ብዛት ነው? የሚሉትን ጥያቄ እንድጠይቅ ያስፈልጋል፡፡

ምዕመናን! መንፈሳዊውን የቅዱስ ያሬድ ዜማ ማጣጣም ያልቻልነው ሥጋዊ ጆሮ ስላለን ነው፡፡ መንፈሳዊ ጆሮ ቢኖረን መንፈሳዊው ባልሆነው ዜማ ምንኛ ባዘንበት ነበር፡፡

‹የአባቶቼን ርስት እሰጥ ዘንድ እግዚአብሔር ከእኔ ያርቅልኝ› ዲያቆን ሄኖክ ኃይሌ